Środowisko otaczające daną osobę jest ważnym elementem dla rozwoju kompetencje w zakresie samoprzywództwa. Oczekiwania i wymagania narzucone z zewnątrz powodują, że reagują tylko na zewnętrzne polecenia. Starają się sprostać tym wymaganiom, często tracąc z oczu to, co sami mogą lub chcą zrobić.
Jak silne środowisko wpływa na jednostkę:
Jak słabe środowisko wpływa na jednostkę:
W słabym środowisku, charakteryzującym się otwartością i brakiem regulacji, zewnętrzne wytyczne i ograniczenia są minimalne, a oczekiwania są mniej wyraźne lub wiążące. Zapewnia to jednostkom większą elastyczność i autonomię, dzięki czemu mogą one aktywnie wpływać na swoje otoczenie i kształtować je zgodnie z własnymi preferencjami. Im mniej ustrukturyzowana ścieżka, tym łatwiej jest jednostkom rozwijać się i prosperować. Przykłady raczej słabo regulowanych sytuacji w życiu zawodowym obejmują interakcje komunikacyjne z klientami lub współpracę interpersonalną.
Dla skutecznego przywództwa ważne jest, aby jednostki określiły warunki, w których mogą najskuteczniej wywierać wpływ. Ludzie potrzebują określonych warunków, do których mogą dostosować swoje własne wysiłki. Wymaga to zdolności do osiągania osobistych celów w ramach ogólnych ram wydajności firmy z powodzeniem i bez konfliktów.
Proaktywna zmiana własnego środowiska jest jedną z metod projektowania środowiskowego. Osoby celowo zmieniają pewne cechy swojego bezpośredniego środowiska pracy, aby lepiej dostosować je do swoich preferencji. Proaktywne projektowanie środowiskowe jest szczególnie pomocne w samoprzywództwie ponieważ osoby fizyczne nie opuszczają swojego środowiska pracy, ale raczej próbują odcisnąć na nim swoje osobiste piętno. Metoda ta jest często praktykowana podczas przejęć firm.
Przykład:
Proaktywny wpływ na środowisko
(z książki: Müller G. F.: Samoprzywództwo. 2009, strona 91 (w tej chwili dostępna tylko w języku niemieckim))
5 wskazówek dotyczących przywództwa inspirowanego środowiskiem
Ważne jest, aby aktywnie poszukują środowiska społecznego które wspierają jednostkę w tym, co robi. Świadomość, że są ludzie, którzy życzliwie wspierają ich w ich działaniach, wzmacnia jednostkę w procesie zmian. Zwiększa to samokompetencję i wiarę, że własne wysiłki mogą rzeczywiście doprowadzić do sukcesu.
Kiedy ludzie są aktywnie zaangażowani we wspólne ustalanie celów, planowanie i procesy decyzyjne w środowisku pracyPrzyczynia się to do sukcesu ich wysiłków związanych z przywództwem. Pomaga im to wytrwać nawet w trudnych czasach.
Niezależne myślenie i działanie są możliwe tylko wtedy, gdy jednostki postrzegają siebie jako część swojej organizacji i gdy istnieje wystarczająco rozwinięta kultura samoprzywództwa, która jest zgodna z ich własnymi wewnętrznymi celami i standardami.
Warunki środowiskowe powinny umożliwiać osobom dalej się rozwijać. Należy zwrócić uwagę na następującą kwestię: Im więcej ograniczeń jednostki dostrzegają i doświadczają z zewnątrz, tym bardziej muszą być przekonane o własnych zdolnościach do osiągnięcia takich samych wyników. Tylko wtedy, gdy jest to zapewnione, czują kontrolę nad sytuacją. Im wyższy jest postrzegany poziom kontroli sytuacyjnej, tym pewniej i pewniej działają.
Ludzie w silnym środowisku powinni nauczyć się ponownie oceniać trudne sytuacje. Jeśli postrzegają sytuację jako minimalnie kontrolowaną przez siebie, zewnętrzne ograniczenia wydają się zbyt intensywne. Wpływa to na poczucie własnej wartości, prowadzi do spadku postrzeganych kompetencji, a następnie do rezygnacji.
